Zonder helofytenfilter tel je niet mee

Is een groen gebouw ook een prettig gebouw?

Het ene na het andere bedrijf roept dat 'ie het meest duurzame bedrijfsgebouw van Nederland heeft. Termen als warmte- en koudeopslag, zonnepanelen, sedumdak, helofytenfilter en betonkernactivering vliegen je om de oren. En uiteraard CO2-reductie. Zelfs CO2-positief kwam ik tegen. Ook zijn er verschillende instrumenten op de markt waarmee duurzaamheid gemeten kan worden. Zoals GPR Gebouw, Milieu Index Gebouw, BREEAM, en GreenCalc. Zo'n instrument geeft dan een score aan van de mate van duurzaamheid.

VARA's Vroege Vogels en het tijdschrift De Ingenieur zagen door de bomen het bos niet meer, en vonden het tijd voor een competitie: wat is nou écht het duurzaamste gebouw van Nederland? Bedrijven moeten daarvoor de methode GPR Gebouw invullen én een deskundige jury buigt zich over de genomineerden.

Kijkend naar de inzendingen valt op dat veel gebouwen inderdaad over veel van de bovengenoemde eigenschappen beschikken. Is een gebouw dan duurzaam door simpelweg een lijstje met eigenschappen af te vinken? En win je dan als je zoveel mogelijk vinkjes hebt? Natuurlijk is dat een geweldig streven, en is het ook zeker aan te raden boven het omvormen van landbouwlocaties tot splinternieuwe bedrijventerreinen die na 20 jaar alweer verouderd zijn. Maar toch mis ik wat fantasie. Maarja, dat valt nu eenmaal niet met een duurzaamheidsindex te meten. Ik kijk al uit naar een tijd waarin al die duurzaamheidsfoefjes gemeengoed zijn geworden, en bedrijfspanden zich onderscheiden in uiterlijk of gewoon in het plezier wat je er kunt beleven.